Vrijwilligerswerk in Cusco

In 2016 heb ik 4 maanden door Peru en Bolivia gereisd. 7 weken daarvan ben ik verbleven in Cusco om vrijwillgerswerk te doen. Voordat ik vertrok naar Zuid-Amerika had ik vrijwilligerswerk geregeld bij het project Cusimaky in Cusco. Ik was nog nooit eerder in Zuid-Amerika geweest maar door de positieve verhalen van anderen was mijn keuze gevallen op Cusco. Dit leek me een stad waar ik wel wat langer kon verblijven. 

Verblijf bij een gastgezin

Ik had er ook voor gekozen tijdens deze weken te verblijven in een gastgezin, om de ervaring nog specialer te maken. En om goed te kunnen werken aan mijn Spaans. Vanaf het moment waarop ik aankwam in Cusco (en bij mijn gastgezin) voelde ik mij meteen thuis. Wat was ik bij gastvrije mensen beland, niet te geloven. Samen met nog een aantal andere vrijwilligers werd ik echt opgenomen in het gezin, wat een fantastisch gevoel gaf. Nu, ruim 2 jaar later, heb ik nog veel contact met de mensen waar ik verbleef. Het is echt gaan voelen als familie. 

Het project

Het project waar ik was als vrijwilliger was bijzonder. Buurtkinderen worden opgevangen in een soort buurthuis en de hele middag in de gaten gehouden en verzorgd. Aangezien er veel ouders zijn in Peru die helaas weinig om hun kinderen geven, raken veel kinderen op het verkeerde pad, gaan aan de drugs en meisjes de prostitutie in. Gelukkig worden de kinderen die bij Cusimaky komen (en andere vergelijkbare organisaties) goed opgevangen en bijgestaan. 

Na school (rond 15:00) komen de kinderen op eigen gelegenheid naar het project toe en zullen ze eerst hun handen goed met zeep moeten wassen. Iets wat voor ons zo zelfsprekend is, maar lang niet elk gezin in Peru heeft zeep in huis. Door vrijwilligers die aanwezig zijn bij het project worden de kids geholpen met hun huiswerk. De ouderen krijgen de helft van de tijd Engelse les. 

Halverwege de middag is het ook nog even tijd voor ontspanning en worden er allerlei activiteiten georganiseerd op het project. Er wordt veel geknutseld en buiten gespeeld. Ook worden er regelmatig films gekeken, gaan de kids op vrijdagmiddag naar een speeltuin in een parkje vlakbij het project en wordt er wel eens gezwommen. 

Er wordt nog n warme maaltijd voor de kids gemaakt aangezien ook dat thuis niet vanzelfsprekend is. Tandjes worden gepoetst en handjes en gezicht worden gewassen voordat ze het project weer verlaten en rond 18:00 richting huis gaan. Sommigen worden opghaald vanaf het project maar de meesten gaan zelf naar huis. In het donker, langs een drukke weg, waar het niet extreem veilig is…

Zo dankbaar

Wat mij altijd zal bijblijven is een moment dat ik meemaakte toen ik net bij het project was… Voor 1 kindje, Richard, was een doos met spullen gekomen uit België van n meisje die eerder bij het project is geweest. Ik heb met tranen in m’n ogen zitten kijken hoe onwijs blij hij was met alles dat uit die doos kwam. Zo anders dan de kinderen in Nederland, als je vaak ziet hoe kids zoveel krijgen op n verjaardag, alles snel open maken, maar amper aandacht besteden aan wat ze krijgen, was Richard met alles wat hij kreeg wel n paar minuten bezig. En steeds weer zijn blije, verraste gezichtje. Dat deed wel even iets met mij. Ook al is het allemaal tweedehands en bv speelgoed dat in NL al niet meer gebruikt zou worden was het prachtig om dat manneke te zien. Ook kleding en schoenen die een kind in Nederland veel te lelijk en afgetrapt zou hebben gevonden trok hij gelijk aan en vol trots poseerde hij voor de foto. Ze hebben daar zo weinig maar zijn zo blij met wat ze wel hebben. Af     

1 van de wat oudere meisjes die altijd kwam naar het project was aangereden. Met een aantal vrijwilligers brachten we haar na het project een bezoekje. Je moet je voorstellen dat ik in de winterperiode in Cusco was, dat het rond 18:00 donker is en rond het vriespunt kan zijn. We kwamen op een plek waar hun huis was, maar vroegen ons af of ze er wel waren aangezien het helemaal donker was. Blijkt dat haar ouders (die met de hele familie in 1 huis wonen) niet genoeg geld hebben hun rekeningen te betalen en dus ‘s avonds zonder elektriciteit moeten leven; iets wat ook wij ons absoluut niet kunnen voorstellen… 

Afscheid nemen

Helaas zijn er meer kinderen die in dit soort schrijnende situaties opgroeien. Er zijn mensen die mij na deze periode hebben gevraagd hoe ik het heb ervaren en hoe het was om de kinderen daar achter te laten… Uiteraard is het gedag zeggen tegen deze kindjes heftig. Je bouwt in 7 weken een band met ze op. En ja, ik ging terug naar mijn westerse leventje en liet die poppetjes daar achter. Het liefst had ik ze meegenomen, maar dat gaat niet. Zij zullen weer hebben moeten hechten aan andere vrijwilligers die voor een korte periode komen. Toch ben ik blij dat ik er ben geweest en heb ik, met veel hulp van de mensen om mij heen in NL, veel goeds kunnen doen voor deze kids. 

Veel gedaan voor deze bijzondere kids

Allereerst hadden we met het opgehaald geld voor alle kinderen nieuwe kleding en schoenen gekocht. Thuis hadden we tasjes gemaakt zodat we iedereen hun eigen dingen konden geven en er geen onenigheid of ruzie zou ontstaan. Nu zouden kinderen in Nederland waarschijnlijk eerst naar de spullen van een ander kijken en dat van zichzelf nooit goed genoeg vinden, was daar in Cusco absoluut geen spraken van. Je had de gezichtjes van al die koters moeten zien, prachtig! Sommigen begonnen zich gelijk om te kleden. Ze waren door het dolle heen. Wat prachtig om dit aan ze te kunnen geven. 

Waar ze zelf minder van hebben gemerkt is dat we ook hebben gezorgd dat het schoolmateriaal werd aangevuld. Nieuwe pennen en schriftjes voor allemaal. We hebben een hoop voorraad qua eten aangeschaft en een maand huur voor het project betaald. Het geeft toch een fijn gevoel dat we dit hebben kunnen doen voor deze lieve kindjes, die eigenlijk nog zoveel meer verdienen….  

51 gedachten over “Vrijwilligerswerk in Cusco”

    1. Globalizious zegt:

      Het os zeker iets heel moois! Jammer alleen dat niet iedereen dat inziet. Maargoed. Daar trekken we ons maar nok van aan.

      Beantwoorden
  11. Tynke zegt:

    Vrijwilligerswerk in het buitenland is zo’n prachtige, bijzondere en waardevolle ervaring! Mooi dat je dit gedaan hebt en voor al die kindjes een lichtpuntje hebt kunnen zijn!

    Beantwoorden
  14. elisabethsfavorieten zegt:

    Wat mooi dat je dit gedaan hebt! Fijn ook dat de mensen zo gastvrij waren. Vroeger als puber had ik ook als droom om ooit vrijwilligerswerk in het buitenland te gaan doen. Er is nooit iets van gekomen. En mijn leven is nu zo dat het er ook niet meer inpast.

    Beantwoorden
    1. Globalizious zegt:

      Dat heb ik idd ook altijd gezegd. Gelukkig is het voor mij wel gelukt om het te doen. Op een gegeven moment doe je dat soort dingen idd niet meer…

      Beantwoorden
  19. kool-family zegt:

    Heel veel respect! Heel veel mensen zeggen wel altijd dat ze graag vrijwilligerswerk willen doen, maar het komt er nooit van (en ik hoor jammer genoeg ook nog tot deze groep). Ooit komt het er van, intussen heb ik alleen maar tonnen respect voor mensen als jij!

    Beantwoorden
  20. Bianca Ronday zegt:

    Wat mooi dat je dit hebt gedaan. Als tiener had ik dit ook als droom, maar ja, het leven loopt helaas wel eens anders. Ik vind het echt super en bewonderenswaardig dat je dit hebt gedaan.

    Beantwoorden

  26. Pingback: Ontdek Cusco - dé topstad stad in Peru! - Globalizious

Geef een reactie